arricà

Còrsu

Verbu

arricà

1. arricari, purtari

Prununza

• [arricà]
• AFN: /arriˈga/ (cism.), /arriˈka/ (ultram.)
• Sillabbazzioni: ar | ri | ca

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi di l'occitanu "arecar".

Palori currilati

purtà