camaratu
Còrsu
Sustantivu
camaratu s m
Prununza
- [camaratu]
- AFN: /kama'radu/ (cism.), /kama'ratu/ (ultram.)
- Sillabbazzioni: ca | ma | ra | tu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu spagnolu "camarada".
camaratu s m
Veni di lu spagnolu "camarada".