dirictu
Sicilianu anticu
Sustantivu
dirictu s m, furma antica (1328) di "dirittu"
Prununza
[dirìctu]
Sillabbazziuni
di | ric | tu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "directus".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328