laberintu

Sicilianu

Laberintu

Sustantivu

laberintu s m (puru scrittu labbirintu o abirintu o abbirintu o labberintu o labirintu)

1. custruzzioni cumpricata ca fà pèrdiri l'urientamentu e ca mpidisci la nisciuta.

Prununza

• [laberintu]
• AFN: /labbe'ɾint̪u/, /labbe'ɾind̪u/

Sillabbazziuni

lab | be | rin | tu

Furma cunzigghiata

labbirintu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu grecu "labyrinthos".

Palori currilati

pirdutu

Traduzzioni

catalanu: laberint talianu: labirinto spagnolu: laberinto

francisi: labyrinthe ngrisi: labyrinth