Sicilianu

  Sustantivu

mèrutu s m (puru scrittu mèritu)

  1. N'azzioni ch'è nu mutivu di stima, d'arricanuscimentu, ecc.

  Prununza

[mèrutu]

  Sillabbazziuni

me | ru | tu

  Furma cunzigghiata

mèritu, mèrutu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "meritum".

  Palori currilati

miritèvuli, miritari, ammiritari

  Traduzzioni