Sicilianu

 
Mercuriu

  Sustantivu

mercuriu s m (puru scrittu mircuriu)

  1. Elementu ca si prisenta comu un mitallu lìquidu.

  Prununza

  • [mercuriu]
  • AFN: /meɾˈkuɾju/

  Sillabbazziuni

mer | cu | riu

  Furma cunzigghiata

mircuriu, mercuriu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "mercurium".

  Palori currilati

chiummu, argentu, oru

  Traduzzioni


Còrsu

 
Mercuriu

  Sustantivu

mercuriu s m

  1. mircuriu, mercuriu

  Prununza

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "mercurium".

  Palori currilati

piombu, arghjentu, oru