Sicilianu

  Sustantivu

merru s m (puru scrittu mèrulu o meriu)

  Prununza

[mèrru]

  Sillabbazziuni

mer | ru

  Furma cunzigghiata

merru, mèrulu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "mèrulus".

  Palori currilati

turdu, marvizzu, àcula, palumma

  Traduzzioni