çiuraru s m (puru scrittu ciuraru)

  • A li voti scrittu çuraru, hiuraru, xhiuraru, xhuraru, xiuraru, xuraru, hjuraru, xhjuraru, xjuraru

[ħiuràru]

sciu | ra | ru

ciuraru

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû sicilianu "çiuri".

çiuriri