ìnchiri (puru scrittu jìnchiri o ìnciri)
[ìnchiri]
in | chi | ri
jìnchiri, ìnchiri
Stu verbu sicilianu veni di lu latinu "implere".
incutu, chinu, cumpretu, tutali
Cuniugazzioni
prisenti
inchiu |
inchiemu
|
inchi |
inchiti
|
inchi |
ìnchiunu
|
mpirativu
-- |
inchiemu
|
inchi |
inchiti
|
inchissi |
--
|
passatu
inchivi |
inchiemu
|
inchisti |
inchìstivu
|
inchìu |
inchieru
|
mpirfettu ndi.
inchieva |
inchièvamu
|
inchievi |
inchièvavu
|
inchieva |
inchièvanu
|
mpirfettu cung.
inchissi |
inchìssimu
|
inchissi |
inchìssivu
|
inchissi |
inchìssiru
|
futuru
inchirò |
inchiremu
|
inchirai |
inchiriti
|
inchirà |
inchirannu
|
cundiziunali
inchirìa |
inchirìamu
|
inchirivi |
inchirìavu
|
inchirìa |
inchirìanu
|
girunniu
participiu
aviri inchiutu
|
agg.: inchiutu
|