ùmmara
Sicilianu
Sustantivu
ùmmara s f (puru scrittu ùmmira)
Prununza
[ùmmara]
Sillabbazziuni
um | ma | ra
Furma cunzigghiata
ùmmira
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "umbram".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|