Sicilianu

  Sustantivu

monumentu s m (puru scrittu munumentu)

  1. Òpira architittònica di valuri artìsticu o stòricu.

  Prununza

[monumèndu]

  Sillabbazziuni

mo | nu | men | tu

  Furma cunzigghiata

munumentu, monumentu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "monumentum".

  Palori currilati

stàtua, chiazza, palazzu, Liotru, funtana, cresia, basìlica

  Traduzzioni