Sicilianu

  Sustantivu

urìggini s f (puru scrittu orìgini o urìgini o orìggini o urìggina)

  1. Pruvinenza, principiu, càusa, ecc.

  Prununza

  • [urìggini]
  • AFN: /u'ɾiddʒɪnɪ/

  Sillabbazziuni

u | rìg | gi | ni

  Furma cunzigghiata

urìggini, orìggini

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "originem".

  Palori currilati

paisi, locu, nomu

  Traduzzioni