abbaciù
Sicilianu
Sustantivu
abbaciù s m (puru scrittu abaciurru o abbaciurru o abaciù)
- accissoriu dî làmpari distinatu a limitari la prupagazzioni dâ luci.
Prununza
- [abbaciù]
- AFN: /abbaˈʃu/
Sillabbazziuni
ab | ba | ciù
Furma cunzigghiata
abbaciurru
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu francisi "abat-jour".