abbagliamentu
abbagliamentu singulari maschili (puru scrittu abbagghiamentu)
- [abbagliamentu]
- AFN: /abbaʎʎaˈmɛnt̪u/, /abbaʎʎaˈmɛnd̪u/
ab | ba | glia | men | tu
alluciata
Veni dû verbu latinu abbagliari.
- [abbagliamentu]
- AFN: /'/
- Sillabbazzioni: ab | ba | glia | men | tu
Veni dû verbu gaddurisi "abbaglià".