Sicilianu

  Sustantivu

abbaiata s f (puru scrittu abbajata)

  1. versu di lu cani.

  Prununza

  • [abbaiata]
  • AFN: /abbaˈjat̪a/

  Sillabbazziuni

ab | ba | ia | ta

  Furma cunzigghiata

abbaiata, abbajata

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu verbu sicilianu "abbaiari".

  Palori currilati

cani, abbaiu

  Traduzzioni