Sicilianu

  Sustantivu

abbilimentu s m (puru scrittu avvilimentu)

  1. l'abbiliri, l'abbilìrisi
  2. statu di diprissioni psìchica, di digradazzioni murali, di scuraggiamentu

  Prununza

  • [abbilimentu]
  • AFN: /abbɪlɪˈmɛnt̪u/, /abbɪlɪˈmɛnd̪u/

  Sillabbazziuni

ab | bi | li | men | tu

  Furma cunzigghiata

avvilimentu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di "vili".

  Palori currilati

abbattimentu, statu

  Traduzzioni