abbitu
Sicilianu
Sustantivu
abbìtu s m (puru scrittu abitu o abeti o abbeti)
- àrvulu dû gèniri Abies.
Prununza
- [abbitu]
- AFN: /abˈbit̪u/
Sillabbazziuni
ab | bi | tu
Furma cunzigghiata
abbitu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu aquivalenti "abietem" o dû spagnolu aquivalenti "abeto" (prununzatu "abèto").
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
|