acciu

Sicilianu

L'acciu

Sustantivu

acciu s m (puru scrittu accia)

1. chianta dû gèniri Apium graveolens.
2. urtaggiu cummistìbbili usatu pi lu sò sapuri arumàticu.

Prununza

• [acciu]
• AFN: /ˈattʃu/

Sillabbazziuni

ac | ciu

Furma cunzigghiata

accia, acciu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû francisi anticu "ache" o forsi dû latinu "apium".

Palori currilati

pitrusinu, cugghiandru

Traduzzioni

talianu: sedano m, apio m (appio) m spagnolu: apio m, raíz de apio polaccu: seler

francisi: céleri m ngrisi: celery tudiscu: Sellerie m