affruntu
affruntu s m
- virgogna, timitizza
- [affruntu]
- AFN: /afˈfɾunt̪u/, /afˈfɾund̪u/
af | frun | tu
affruntu
Veni di lu verbu sicilianu "affruntàrisi" (zoè "vergognarsi" 'n talianu).
|
|
- Ditirammu, Giuvanni Meli
affruntu s m
af | frun | tu
affruntu
Veni di lu verbu sicilianu "affruntàrisi" (zoè "vergognarsi" 'n talianu).
|
|