arcubbalenu
arcubbalenu s m (puru scrittu arcubalenu)
- Finòminu ca si pò vìdiri ntô celu doppu nu timpurali e ca ci havi li culuri dû spettru sulari.
[arcubbalènu]
ar | cub | ba | le | nu
arcubbalenu
Stu sustantivu sicilianu veni dî palori siciliani "arcu" e "balenu" (dû grecu "phalos", lucenti).
arch'i Nuè, celu, culuri, acqua di celu
|
|
|