argon

Francisi

Sustantivu

argon s m

1. argu

Prununza

• [argo]
• AFN: /aʁ.ɡɔ̃/
• Sillabbazzioni: ar | gon

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu nomu grecu "άργόν" (nèutru).

Palori currilati

chimique, période