Sicilianu

 
Armuaru

  Sustantivu

armuaru m (pl: armuari)

  1. mòbbili chiusu cu ripiani e casciola p'arripòniri nnumenti

  Sillabbazziuni

ar | muà | ru

  Prununza

AFN: /aɾˈmwaɾʊ/

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Forsi dû francisi aquivalenti "armoire" prununzatu "armuàr".

  Furma cunzigghiata

armuarra

  Palori currilati

armariu, cifunera

   Varianti

ammuarra, armuarra, ammuarru, armuarru, ammuaru

  Traduzzioni