bèc

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

bèc s m

1. pizzu (d'auceddu)

Prununza

• [bèc]
• AFN: /'bɛk/
• Sillabbazzioni: bèc

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi di l'occitanu "bèc".

Palori currilati

pâsserâ, volar

Paraguni

• occitanu: bèc (de aucel)
• francisi: bec (d'oiseau)