bôf

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

bôf s m

1. voi

Prununza

• [bôf]
• AFN: /ˈboːf/, /ˈbɔf/
• Sillabbazzioni: bôf

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "bovem".

Palori currilati

vachier, vél

Paraguni

• occitanu: bòu
• francisi: boeuf