baškiru s m

  1. Unu di l'etnìa dî baškiri.

ba | ški | ru

baškiru

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu di l'etnìa baškira.

turcu, russu


baškiru s m

  1. (linguìstica) lingua di lu gruppu turcu parrata di arcuni minuranzi d'urìggini asiàtica 'n Russia, principarmenti nta la ripùbbrica russa di lu Baškortostan.

ba | ški | ru

baškiru

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu di l'etnìa baškira.

turcu, russu