Sicilianu

  Sustantivu

beja s m

  1. (linguìstica) lingua parrata di pupulazzioni ca àbbitanu la parti sittintriunali di lu Sudan, nta l'Eggittu e nta l'Eritrea.

  Furma cunzigghiata

beja

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu dâ lingua: "beja".

  Palori currilati

sudanisi

  Traduzzioni