berilli

Catalanu

Sustantivu

berilli s m

1. berilliu

Prununza

• [berilli]
• AFN: /beri'ʎi/
• Sillabbazzioni: be | ri | lli

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "beryllus", dirivatu dû grecu βήρυλλος (beryllos).

Palori currilati

àtom, metall