berillio

Talianu

Sustantivu

berillio s m

1. berilliu

Prununza

• [berillio]
• AFN: /beril'ljo/
• Sillabbazzioni: be | ril | lio

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "beryllus", dirivatu dû grecu βήρυλλος (beryllos).

Palori currilati

atomo, metallo