bigghiolu

Sicilianu

Sustantivu

bigghiolu m (pl: bigghioli)

1. sicchiu di lignu o lamera cu mànicu n corda

Sillabbazziuni

big | ghiò | lu

Prununza

AFN: /bɪɡˈɡjɔlʊ/, /bɪɟˈɟjɔlʊ/

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Forsi di lu verbu latinu "bullire".

Furma cunzigghiata

bagghiolu, bugghiolu

Palori currilati

catu

Varianti

bagghiolu, bugghiuolu, bugghiolu, bigliuolu, brigghiuolu

Traduzzioni

talianu: bugliolo (secchio) spagnolu: cubo (recipiente)

francisi: seau ngrisi: bucket