Sicilianu

  Sustantivu

braber m

  1. (linguìstica) lingua bèrbira parrata ntô Maroccu cintrali e ca veni chiamata puru "tamazight".

  Sillabbazziuni

bra | ber

  Prununza

AFN: /ˈbɾabbɛɾ

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Dû nomu lucali di la lingua: "braber" o "beraber".

  Furma cunzigghiata

braber

  Palori currilati

bèrbiru

  Traduzzioni