brisca
brisca s f (puru scrittu virisca o vrisca o vurisca o frisca)
[brìsca]
bri | sca
brisca, vrisca, virisca, vurisca
Stu sustantivu sicilianu veni prubbabbirmenti dâ palora pruvinzali (occitana) "bresca" o forsi dâ palora mudinisa (emilianu-rumagnolu) "bresca" o "blesca" ca signìfica lu favu dû meli e lu nidu dî vespi.
lapa, laparìa, abbriscari, briscusu
|
|