Sicilianu

  Aggittivu

bummiatu s m

  1. ca si pigghia na sustanza ca nun fa sèntiri la stanchizza

  Prununza

  • [bummïatu]
  • AFN: /bummɪˈat̪u/

  Sillabbazziuni

bum | mi | a | tu

  Furma cunzigghiata

bummiatu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di "bumma".

  Palori currilati

droga, sforzu, sport, spurtivu

  Traduzzioni