còlira

Sicilianu

Sustantivu

còlira s f (puru scrittu còllira o corla o còrula)

Prununza

• [còlira]
• AFN: /'kɔlɪɾa/

Sillabbazziuni

cò | li | ra

Furma cunzigghiata

còlira, còllira

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "chòlera".

Palori currilati

raggia, abbili, azzurrari

Traduzzioni

talianu: collera, ira, rabbia spagnolu: ira, rabia

francisi: colère ngrisi: anger