Sicilianu

  Sustantivu

caratu s m

  Prununza

  • [caratu]
  • AFN: /ka'ɾat̪u/

  Sillabbazziuni

ca | ra | tu

  Furma cunzigghiata

caratu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "caratus" (dû grecu "keration").

  Palori currilati

caratariu

  Traduzzioni