chiuritu
chiuritu s m
[chiurìtu]
chiu | ri | tu
chiuritu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû latinu "pruritus".
mancìu, manciacina, manciaciumi
|
|
chiuritu s m
[chiurìtu]
chiu | ri | tu
chiuritu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû latinu "pruritus".
mancìu, manciacina, manciaciumi
|
|