cièl

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

cièl s m

1. celu

Prununza

• [cièl]
• AFN: /'sjɛl/
• Sillabbazzioni: cièl

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "coelum" o "caelum".

Palori currilati

nioles, ètêla

Paraguni

• occitanu: cèl
• francisi: ciel