ciuciu s m (puru scrittu ciugiu)

[ciùciu]

ciu | ciu

ciuciu

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû spagnolu equivalenti "chocho" cu la prununza ciòcio.

racchiu, cunnu, pacchiu, sticchiu, baccalaru


ciuciu s m (puru scrittu sciusciu o çiuçiu o susciu o suçiu o suciu)

  • A li voti scrittu çuçu, hiuhiu, xhiuxhiu, xhuxhu, xiuxiu, xuxu, hjuhju, xhjuxhju, xjuxju, sçiusçiu, e macari suçu, suhiu, suxhiu, suxhu, suxiu, suxu, suhju, suxhju, suxju, susçiu

[ħiùħiu]

ciu | ciu

ciuciu (ma puru la furma "sciusciu" ch'è assai diffusa ntâ littiratura siciliana)

Stu sustantivu sicilianu veni dû verbu sicilianu "ciuciari".

ventu, ciuciata