Sicilianu

 
Cucciara

  Sustantivu

cucciara s f (puru scrittu cucchiara o cuggeru)

  Prununza

  • [cucciara]
  • AFN: /kutˈtʃaɾa/

  Sillabbazziuni

cuc | cia | ra

  Furma cunzigghiata

cucchiara

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

La furma siciliana "cucchiara" veni forsi dû latinu "cochlearium" mentri la furma siciliana "cucciara" diriva forsi dû spagnolu aquivalenti "cuchara" câ stissa prununza.

  Palori currilati

cucciari, cuteddu, cucchiarina, cucchiarata

  Traduzzioni