Sicilianu

  Sustantivu

cucucciu s m

  Prununza

  • [cucucciu]
  • AFN: /ku'kuttʃu/

  Sillabbazziuni

cu | cuc | ciu

  Furma cunzigghiata

cucucciu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Forsi dû latinu "cucutium".

  Palori currilati

curmatura, cucucciuta

  Traduzzioni