cumpòniri
[cumpòniri]
cum | po | ni | ri
cumpòniri
Stu verbu sicilianu veni di lu latinu "compònere".
cumpostu, coreògrafu, suppòniri, cumpustera
Cuniugazzioni
prisenti
| cumpognu |
cumpunemu
|
| cumponi |
cumpuniti
|
| cumponi |
cumpònunu
|
mpirativu
| -- |
cumpunemu
|
| cumpogna |
cumpuniti
|
| cumpunissi |
--
|
passatu
| cumposi |
cumposimu
|
| cumpunisti |
cumpunìstivu
|
| cumposi |
cumposiru
|
mpirfettu ndi.
| cumpuneva |
cumpunèvamu
|
| cumpunevi |
cumpunèvavu
|
| cumpuneva |
cumpunèvanu
|
mpirfettu cung.
| cumpunissi |
cumpunìssimu
|
| cumpunissi |
cumpunìssivu
|
| cumpunissi |
cumpunìssiru
|
futuru
| cumpunirò |
cumpuniremu
|
| cumpunirai |
cumpuniriti
|
| cumpunirà |
cumpunirannu
|
cundiziunali
| cumpunirìa |
cumpunirìamu
|
| cumpunirivi |
cumpunirìavu
|
| cumpunirìa |
cumpunirìanu
|
girunniu
participiu
| aviri cumpostu
|
| agg.: cumpostu
|
