Sicilianu

  Sustantivu

cunfissu s m

  1. (linguistica) elementu linguìsticu ca ci havi significatu propiu ma ch'è macari la parti di na palora cumposta misa ntra la ràdica e lu suffissu:

  Prununza

  • [cunfissu]
  • AFN: /kunˈfissu/

  Sillabbazziuni

cun | fis | su

  Furma cunzigghiata

cunfissu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "confixus".

  Palori currilati

affissu, prifissu, nterfissu, suffissu

  Traduzzioni