cunnùciri
[cunnùciri]
cun | nu | ci | ri
cunnùciri
Dû latinu "condùcere" o dû spagnolu "conducir".
cunnutta
Cuniugazzioni
prisenti
cunnuciu |
cunnucemu
|
cunnuci |
cunnuciti
|
cunnuci |
cunnùciunu
|
mpirativu
-- |
cunnucemu
|
cunnuci |
cunnuciti
|
cunnucissi |
--
|
passatu
cunnucivi |
cunnucemu
|
cunnucisti |
cunnucìstivu
|
cunnucìu |
cunnuceru
|
mpirfettu ndi.
cunnuceva |
cunnucèvamu
|
cunnucevi |
cunnucèvavu
|
cunnuceva |
cunnucèvanu
|
mpirfettu cung.
cunnucissi |
cunnucìssimu
|
cunnucissi |
cunnucìssivu
|
cunnucissi |
cunnucìssiru
|
futuru
cunnucirò |
cunnuciremu
|
cunnucirai |
cunnuciriti
|
cunnucirà |
cunnucirannu
|
cundiziunali
cunnucirìa |
cunnucirìamu
|
cunnucirivi |
cunnucirìavu
|
cunnucirìa |
cunnucirìanu
|
girunniu
participiu
aviri cunnuciutu
|
agg.: cunnuciutu
|