cunnùciri

[cunnùciri]

cun | nu | ci | ri

cunnùciri

Dû latinu "condùcere" o dû spagnolu "conducir".

cunnutta

Cuniugazzioni

prisenti
cunnuciu cunnucemu
cunnuci cunnuciti
cunnuci cunnùciunu
mpirativu
-- cunnucemu
cunnuci cunnuciti
cunnucissi --
passatu
cunnucivi cunnucemu
cunnucisti cunnucìstivu
cunnucìu cunnuceru
mpirfettu ndi.
cunnuceva cunnucèvamu
cunnucevi cunnucèvavu
cunnuceva cunnucèvanu
mpirfettu cung.
cunnucissi cunnucìssimu
cunnucissi cunnucìssivu
cunnucissi cunnucìssiru
futuru
cunnucirò cunnuciremu
cunnucirai cunnuciriti
cunnucirà cunnucirannu
cundiziunali
cunnucirìa cunnucirìamu
cunnucirivi cunnucirìavu
cunnucirìa cunnucirìanu
girunniu
cunnucennu
participiu
aviri cunnuciutu
agg.: cunnuciutu