currettu s m

  • [currettu]
  • AFN: /kurˈrɛt̪t̪u/, /kuʐˈʐɛt̪t̪u/

cur | ret | tu

currettu

Veni di lu latinu "correctus".

esattu


currettu s m

  1. currettu

Veni di lu latinu "correctus".

esattu