dijô
Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)
Sustantivu
dijô s m (o jôdi)
Prununza
- [dijô]
- AFN: /di'ʒoː/, /di'dzoː/, /di'ðoː/
- Sillabbazzioni: di | jô
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "jovis dies".
Palori currilati
dimenche, londi, mârdi, mécredi, vendredi, samedi