dinocchiu

Sicilianu

Dinocchiu

Sustantivu

dinocchiu s m (puru scrittu inocchiu o jinocchiu o rinocchiu o ginocchiu)

Prununza

[dinòcchiu]

Sillabbazziuni

di | noc | chiu

Furma cunzigghiata

dinocchiu, jinocchiu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu "genuculum".

Palori currilati

jamma, pedi

Traduzzioni

talianu: ginocchio spagnolu: rodilla, hinojo còrsu: ghjinochju gaddurisi: ghinocchiu occitanu: genolh purtughisi: joelho rumenu: genunchi

francisi: genou ngrisi: knee