disàiru
Sicilianu
Sustantivu
disàiru s m (puru scrittu disària)
Prununza
[disàiru]
Sillabbazziuni
di | sa | i | ru
Furma cunzigghiata
disària
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû spagnolu "desaire".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|