disfizziu
disfizziu s m
disfizziu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû latinu "disfidium" o forsi dû verbu sicilianu "disfizziari".
|
|
disfizziu s m
disfizziu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû latinu "disfidium" o forsi dû verbu sicilianu "disfizziari".
|
|