dora

Sìculu-miricanu

Sustantivu

dora s f

1. figghia
2. porta

Prununza

• [dora]
• AFN: /ˈdɔɾa/
• Sillabbazzioni: do | ra

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû ngrisi "daughter" (figghia) o dû ngrisi "door" (porta).