frenu

Sicilianu

Sustantivu

frenu s m

1. Dispusitivu p'allintari un viìculu (màchina, camiuni, ecc.).

Prununza

[frènu]

Sillabbazziuni

fre | nu

Furma cunzigghiata

frenu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "frenum".

Palori currilati

màchina, bicicretta, trenu, mbuccagghiari

Traduzzioni

talianu: freno spagnolu: freno purtughisi: freio catalanu: fre occitanu: fren rumenu: frână

francisi: frein ngrisi: brake