ghiànnara

Sicilianu

Dui ghiànnari

Sustantivu

ghiànnara s f (puru scrittu agghiandra o agghiànnira o agghiànnara)

1. fruttu siccu dâ cerza.

Prununza

• [ghiànnara]
• AFN: /ˈgjannaɾa/

Sillabbazziuni

ghian | na | ra

Furma cunzigghiata

agghiandra, agghiànnara, agghiànnira, ghiànnara

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi di lu latinu aquivalenti "glandem".

Palori currilati

siccu

Traduzzioni

talianu: ghianda (frutto) spagnolu: bellota (fruto) còrsu: ghjandi (fruttu)

francisi: gland (fruit) ngrisi: acorn